در گذر از مارپیچ زندگی....

امروز وارد ماه نهم شدیم و دیگه همه چیز داره واقعی تر و جدی تر میشه. هفته سی و پنجم بارداری هفته بزرگ شدن جثه نازنین تو بود پسرم و به خاطر همین تکونات یه دفعه ای کم شده و الان ضربه های گاه و  بیگاه و کش اومدنهای بدنت هست که بهم انرژی میده و شارژم می کنه. این روزها دلم میخواد زودتر بگذرن و بیشتر ذهنم رو معطوف تو و زایمان کنم. راستش سر کار اومدن هم سخت و ه, ...ادامه مطلب

ورود به ماه ششم بارداری یا علمیش همون هفته بیست و دوم بارداری همراه با بزرگ شدن قابل توجه شکم من بود. یه دفعه شکمم طوری بزرگ شد که واقعاً دیگه شبیه حامله ها شدم!!! تا قبل از این انگار چاق شده بودم و شکمم شکل شکم حاملگی نبود ولی الان گردالو شدنش خیلی بامزه ست و کاملاً شکل حامله ها شدم. یبوست از روز اول بارداری با منه و با اینکه میوه و سالاد زیادی می خورم همچنان اذیتم. اما چیزی که بیش از هر چیز این روزها اذیتم می کنه، خارش شدید شکممه، طوریکه دلم میخواد پوستم رو با ناخونهام بکنم!!!! تکونای بیبی جانم برام مشهوده و وقتی چیزی حس نمی کنم نگران میشم و می ترسم. از دیشب بچه ام کز کرده و اصلاً بازی بازی نمی کنه و حسش نمی کنم. در اینجور مواقع فقط امیدم به خداست که امن و امان باشه و جاش خوب باشه. افزایش صعودی وزنم این روزها تبدیل شده به یه فوبیا برای من و هر بار که میرم روی ترازو، وزنم از روز قبل بیشتره!!! و من موندم که چطور این همه سال وزنم رو تونسته بودم متناسب نگه دارم و چاق نشم. کلاس بارداری پنجشنبه راجع به تغذیه بود و من از اون روز دارم سهم کربوهیدارات و میوه رو می شمارم و محدودترش کردم چون با این نتیجه رسیدم که مصرف زیاد این دو تا باعث افزایش وزن بیش از حد نرمال من شده. یکی از نگرانیهای من در طول این مدت این بود که چطور این همه وسیله رو توی اتاق جا بدم. خلاصه جمعه رفتیم و یه ت, ...ادامه مطلب